عید اصلی
عیــد فطـر و گـر چه عید فطرت است عیــدِ اصــلی در ظــــهـور حجت است
تـا نتابـد از افـــق صــبــح ظــهـــــــور عــیــدِ مــــا کم بهره و بی لـذّت است
او نیایـد، راحــتـی در کـــار نـــیــست مـــاهِ مــن گــر رُخ نماید عـزّت است
بــی او عــالــم خارزاری بیش نیست او بــیــایـد سبزه زار و رحمت است
راســـتــی، این ظلمـت و بی حاصلی حــاصـــل انـدوهِ چـاهِ غـــیــبت است
ای ســپـــرده دل به دنـــیـا گوش دار زنــدگـــی همواره بی او نِقمت است
او هُـــمــــای مهر و عدل و بندگیست راحت و امـــن و امــــان خلقت است
روح وجان عالم هســتــــی به اوست او بـــرای خـلــقِ عــالــم علّـت است
شــرطِ تـوحیـد است عشق و مهر او زیــسـتـن بی مهرِ ماهش ذلّت است
مــیچــــشد شیرینیِ ایمان خویش آنــــــکه همَّش بهر مولا خدمت است
پــس کـه بــایـد کوشد از بهر ظهور هـــر کــه او دارای درد و غیرت است
به تاریخ: ۱۳۹۰/۶/۹ (عید سعید فطر)
لطفاً جهت دانلود مجموعه اشعار مهندس ابراهیم حنیف نیا کلیک نمائید.