ای امامِ تنها!
تاریخ:
34 مشاهده
سلام بر تو ای امامِ تنها!
سلام بر تو ای رهبر غریب!
سلام بر تو ای مظلوم راستین عالم!
و سلام بر تو ای بی یار و یاور…!
جدت حسین (ع) غریب بود، اما غربتش پایان داشت و مظلومیتش زمان دار بود.
اما امان از درد غربت تو، با اینکه امام زمانی! ولی مظلومیت تو زمان ندارد و همچنان ادامه دار است…
زمانِ تنهایی و غم تو دوازده قرن است، که ادامه دارد و تو همچنان خون جگر، از دردها و مصیبت های فراوان و نو به نو…
ای خاک بر سرم! که تو غریب، وحید، طرید، شرید، و… !!!
… اگر قلب تو چون مادرت زهرا (سلام بر او) نبود
و اگر روح پدرت علی (درود بر او) در کالبدت نبود،
این همه رنج و بی کسی، تو را ذوب کرده بود و دیگر پناهی برای ما نبود.
و اگر قرار نبود که روزی بیایی و دل های رنج دیدگان و ستم دیدگان عالم را آرامش دهی، به یقین، نمی توانستی تحمل کنی و نابود می شدی…
جانم به فدایت!
ای اسوۀ صبوری و مقاومت!
چگونه می توانم غصه های دلت را از بی وفایی مردمان – نه بیگانگان، بلکه خودی ها – تاب آورم…
ضعیفم، علیلم، بیچاره‌ام، شرمنده ام و…
نمیدانم برایت چه کنم تا شاد شوی و لحظه‌ای آرامش یابی. که غم همۀ عالم بر دل توست…
خدایا! غیبت و غربتش را به پایان ده و موعودِ عزیز خویش را برای تحقق وعده‌هایت به صالحان، ظاهر فرما.
غم ما جز به ظهور تو مداوا نشود
مهـدیا تا تو نیایـی دل ما وا نشود
شـده ماتمکده عـالم ز فراق رخ تو
هیچ فریادرسی غیر تو پیدا نشود
الیس الصبح بقریب؟
اللهم عجل لولیک الفرج.
-
-
-
