مهدی بیا مهدی بیا

جـانــم فدای جان تو ای مهدی صاحب زمان        

                                                نور دو چشمان بتول ای پادشاه انس و جان

قربان احـسـانـت شـوم ای یـاورِ بـیـچـارگـان

                                                تــو پـادشـاه و مــن گدا مهدی بیا مهدی بیا

مهدی ز هجر روی تو یک عالمی محزون بود

                                                از بـهـر دیـدار رخـت دل هـا همه پرخون بود

                             مهدی بیا مهدی بیا

جـانـم فـدای جـان تـو ای مـهــدی صـاحـب زمـان                

                                                  نـور دو چـشـمـان بـتـول ای پادشاه انس و جان

قــربـــان احـســانـــت شــوم ای یـــاور بیچارگان    

                                                  تو پـادشـاه و مـن گــدا مــهــــــدی بیا مهدی بیا

مـهـــدی زِ هـجــر روی تو یک عالمی محزون بود                

                                                  از بــهــرِ دیــدار رخــت دل هـــا همه پرخون بود

عـشــق تــو انـــدر ایــن دلم جانا ز حد بیرون بود                

                                                  ای یــادگــار مـرتـضـــی مـهــدی بـیـا مـهدی بیا

تــا چـنـــد از هـجــــر رخت سوزد دل پیر و جوان                

                                                  مــن عـاشـق روی تــوأم ای ســـرورِ آزادگــــان

تــا کــی بــود آن روی تــو از دیـــده های ما نهان                

                                                   بـنــمــا نـظــر بـــر سوی ما مهدی بیا مهدی بیا

ای حـجــةبــن الـعـسـکـــری بی تو کجا رو آورم                

                                                   چــشـمـان مـن باشد به ره تا آن که آیی در برم

نـــام تــو بـاشــد هــر کـجــا پشت و پناه و یاورم                  

                                                  نــور دل خـیــر الـنّــســاء مـهـدی بـیا مهدی بیا

امـیـــد دیــدارت بــود انــدر دلــم ای مـه جـبـیـن                

                                                  تـرسـم کـه گـردم نـا امـیـد ای رهبر دنیا و دین

بــر عـاشـقـانـت کــن نـظـر ای پادشاه مسلمین             

                                                تــو بـا نــوا مــن بــی نـوا مـهــدی بیا مهدی بیا

ای شـهـسـوارِ بــا وفـا بــاز آی ای صــبــح ظـفر              

                                               هــر جـــا بود ظلم و ستم دنیا شده جوری دگر

از دوری روی تــو مــن گــریـانـم از شب تا سحر                 

                                              ای صــاحــب روز جـــزا مـهـدی بـیــا مهدی بیا

از دســت دارد مـی­رود این دین و ایمان ای شها                

                                             منسوخ گشته در زمین آن حرمت و شرم و حیا

شــد از شـــرار ظلم و کـیـن پَــژمُـرده بـاغ انـبیا                

                                              ای ســـرور و مشکل گشا مهدی بیا مهدی بیا

از پــردۀ غـیـبـت در آ تــا جــان کـنـم قـربــان تو                

                                              از چــاکـرانــــم ای شها دست من و دامان تو

روز و شـبــان گـریــان بود این دیده از هجران تو                

                                              ای مـظـهـر لـطـف و صفا مهدی بیا مهدی بیا

                                                ۲۲/ ۴ /۱۳۵۳

لطفاً جهت دانلود مجموعه اشعار مهندس ابراهیم حنیف نیا کلیک نمائید.