عید اصلی

 

                                     عید اصلی

عیــد فطـر و گـر چه عید  فطرت است              عیــدِ اصــلی در ظــــهـور حجت است

تـا نتابـد از افـــق صــبــح ظــهـــــــور              عــیــدِ مــــا کم بهره و بی لـذّت است

او نیایـد، راحــتـی در کـــار  نـــیــست              مـــاهِ مــن گــر رُخ  نماید عـزّت است

بــی او عــالــم خارزاری بیش نیست                او  بــیــایـد سبزه­ زار و  رحمت است

راســـتــی، این ظلمـت  و بی حاصلی                حــاصـــل انـدوهِ چـاهِ غـــیــبت است

ای ســپـــرده دل به دنـــیـا گوش دار                زنــدگـــی همواره بی او  نِقمت است

او هُـــمــــای مهر و عدل و بندگیست               راحت و امـــن و امــــان  خلقت است

روح وجان عالم هســتــــی به اوست                او بـــرای خـلــقِ عــالــم علّـت است

شــرطِ تـوحیـد است عشق و مهر او                زیــسـتـن  بی مهرِ ماهش ذلّت است

مــی­چــــشد شیرینیِ  ایمان  خویش                 آنــــــکه همَّش بهر مولا خدمت است

پــس کـه بــایـد کوشد از بهر ظهور               هـــر کــه او دارای درد و غیرت است

               به تاریخ: ۱۳۹۰/۶/۹ (عید سعید فطر)

لطفاً جهت دانلود مجموعه اشعار مهندس ابراهیم حنیف نیا کلیک نمائید.

درباره نویسنده

مطالب مرتبط

نظر بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *