اصلُ الاصولِ عـالـم امکـان تویی علی
رمز فـلاح و رستگاری انسان تویی علی
ای لنگر استوارِ بین آسمـان و زمین
کهـف حصینِ امن و امــان تویی علی
ای بوتراب! ای تجلّیحق به روی خاک
برروی خاکآبروی خاکنشینان تویی علی
توآن صراط مستقیمِ خدایی که در زمین
راه نجاتِ خلقی و رایتِ ایمان تویی علی
با خط نــور، نـام تــو آراست عـرش را
درعرش و فرش، جلوۀ یزدان تویی علی
بی تـو کجا کتاب خـدا فهـم میشود؟!
تفسیر راستینِ معنیِ قرآن تویی علی
ای آن که از شدّت عدلت شدی شهید
در کارگاه حقّ و عدل، میزان تویی علی
دست تـو دست خدا، شمشیر تو ذوالفقار
دردا! که مظلـومِ اوّلِ عالمیان تویی علی
ای شاهد شگفتی و اضداد، در تـو جمع
غرّانِ حرب وبه محراب،گریان تویی علی
ای آفتابِ پر فروغِ جوانمردی و شرف
آنی که تاب نیاورد آه یتیمان تویی علی
هنگام خلقِ توخالق، به خودگفتآفرین!
حقّاکه برحقیقت توحید،برهان تویی علی
مثل تو نیست در همـه عـالم نظیر و کُفو
یکتـا یـلِ بـی بدیـلِ دلیران تویی علی
هرگز نمیتوان ز بحرصفاتت شماره کرد
زیرا که بحـر بیکرانه و پایان تویی علی
موری بسانِ «حنیف» چه سُراید زمدح تو
وقتی مدیحِ سترگِ خالقِسبحان تویی علی
سروده شده به تاریخ: ۲۵/۲/۱۳۹۵
۷ شعبان المعظّم