رمز فلاح و رستگاری (شعر)

اصلُ الاصولِ  عـالـم  امکـان  تویی علی

رمز فـلاح و  رستگاری  انسان تویی علی

ای لنگر  استوارِ  بین  آسمـان  و   زمین

کهـف حصینِ  امن  و  امــان  تویی علی

 ای بوتراب! ای تجلّی‌حق به روی خاک

برروی خاک‌آبروی خاک‌نشینان تویی علی

توآن صراط مستقیمِ خدایی که در زمین

راه نجاتِ خلقی و رایتِ ایمان تویی علی

با خط نــور، نـام  تــو آراست عـرش را

درعرش و  فرش، جلوۀ یزدان تویی علی

بی تـو کجا کتاب خـدا  فهـم می‌شود؟!

تفسیر راستینِ معنیِ قرآن تویی علی

ای آن که  از شدّت عدلت شدی شهید

در کارگاه حقّ  و عدل، میزان تویی علی

دست تـو دست خدا، شمشیر تو ذوالفقار

دردا! که مظلـومِ  اوّلِ عالمیان تویی علی

 ای شاهد شگفتی و اضداد، در تـو جمع

غرّانِ حرب وبه محراب،گریان تویی علی

ای آفتابِ پر فروغِ  جوانمردی  و شرف

آنی که تاب نیاورد  آه یتیمان تویی علی

هنگام خلقِ توخالق، به خودگفت‌آفرین!

حقّاکه برحقیقت توحید،برهان تویی علی

مثل تو نیست  در همـه عـالم نظیر و کُفو

یکتـا یـلِ  بـی بدیـلِ  دلیران تویی علی

هرگز نمی‌توان ز بحرصفاتت شماره کرد

زیرا که بحـر بی‌کرانه و  پایان تویی علی

موری بسانِ «حنیف» چه سُراید زمدح تو

وقتی مدیحِ سترگِ خالقِ‌سبحان تویی علی

سروده شده به تاریخ: ۲۵/۲/۱۳۹۵

۷ شعبان المعظّم